Antroposofie is een moderne spirituele weg tot zelfkennis en kennis van de wereld. Ze helpt om midden in de wereld te staan en een praktische vorm te geven aan een spirituele levenshouding, zowel in je persoonlijke leven als in je werk, en in de maatschappij. Vandaag weten steeds meer mensen uit eigen ervaring dat er meer is tussen hemel en aarde dan onze materiële wereld. Steeds meer mensen voelen ook de behoefte om leven en werk af te stemmen op de geestelijke werkelijkheid. Over de hele wereld en in alle tijden heeft de mens gezocht naar het geestelijke.

Antroposofie is een wereldbeschouwing gebaseerd op het werk van Rudolf Steiner (1861-1925). Steiner wilde antroposofie in de eerste plaats als een wetenschap van de geest, om de reductionistische visie binnen de gangbare wetenschap aan te vullen. De vruchten van dit geesteswetenschappelijk onderzoekswerk  worden sinds een 100-tal jaar toegepast op verschillende terreinen, zoals de pedagogie (Steinerscholen), de heilpedagogie en sociaaltherapie, de antroposofische geneeskunde (inclusief therapeutisch euritmie en kunstzinnige therapieën), de beeldende en muzische kunsten en euritmie, de sociale driegeleding als maatschappijvisie, de biologisch-dynamische landbouw. 

In Steiners woorden: de antroposofie is een brug “van het geestelijke in de mens naar het geestelijke in het universum”. Het is aan ieder individu om deze brug te bouwen en het ‘weten’ hiervoor zelf te verwerven; ‘geloven’ is hier niet aan de orde. De antroposofie kan uitgangspunt zijn voor een eigen ontwikkelingsweg waarbij hoofd, hart en hand worden aangesproken in denken, voelen en willen. Toch is antroposofie meer dan ‘zelf’-ontwikkeling. Ze is ook een weg naar het algemeen-menselijke waardoor een brug naar de ander geslagen kan worden, en helpt praktische toepassingen vinden als antwoord op vragen die leven in de maatschappij.